Το πρόβλημα μου είναι η μάνα μου…
Το πρόβλημα μου είναι η μάνα μου…
“Είναι ελεγκτική, καταπιεστική, επικριτική, αδιάφορη, εγωκεντρική, υπερβολικά φιλική, ανίκανη να με καταλάβει, να μου κάνει χώρο, να με αγαπήσει πραγματικά, να είναι η μαμά μου άνευ όρων.”
“Μέχρι να ενηλικιωθώ υπήρχαν μεν ορισμένα θέματα αλλά μετά ήταν που επιδεινώθηκαν τα πράγματα.”
“Συνέχεια τσακώνομαι με τη μητέρα μου, δεν μπορούμε να βρεθούμε στον ίδιο χώρο χωρίς να έρθουμε σε ένταση.”
…Μάνα, μανούλα, μητέρα, μαμά. Μπορεί να είναι η πιο γλυκιά και η πιο σκληρή λέξη ταυτόχρονα.
Εκείνη είναι η πρώτη με την οποία συνδέεσαι ερχόμενη/ος σε αυτόν τον κόσμο. Εκείνη είναι που σε διδάσκει τι είναι και πώς λειτουργεί το συναίσθημα, τι σημαίνει σχετίζεσθαι και έτσι αρχίζουν να δημιουργούνται οι πρώτες πεποιθήσεις για τον κόσμο, τις σχέσεις, την ίδια τη ζωή.
Περνάς διάφορα στάδια στη σχέση με τη μητέρα σου κατά τη διάρκεια της ζωής σου.
Μπορεί να ξεκινάς νιώθοντας απόλυτα ενωμένη/ος με εκείνη – υπήρξες άλλωστε μέσα της! Είτε το θέλεις είτε όχι η μαμά είναι και θα είναι για σένα πάρα πολύ σημαντική, συνειδητά και υποσυνείδητα, ανεξάρτητα από το τι μπορεί να συμβεί στην πορεία.
Πώς έχασες όμως αυτού του είδους τη σύνδεση;
Πώς αποδυναμώθηκε ο ρόλος της μαμάς και από συναισθηματικά διαθέσιμη έγινε ο “εχθρός”;
Μέσα από τη σύχρονη έρευνα, και ειδικότερα της ψυχολόγου Τέρι Άπτερ, ορίζονται πέντε βασικοί παθολογικοί τύποι μητέρας:
- Η θυμωμένη μητέρα, με διαρκή ξεσπάσματα οργής που συχνά οδηγούν τα παιδιά στο να παραμελούν τις ανάγκες τους για να γινουν αποδεκτά, ενώ εξελίσσονται και τα ίδια σε θυμωμένες προσωπικότητες.
- Η εξουσιαστική μητέρα, με κυριαρχική τάση σε κάθε τομέα της ζωής του παιδιού με αποτέλεσμα αυτό να εξελίσσεται σε ενήλικα χωρίς εμπιστοσύνη στον εαυτό του.
- Η ναρκισσιστική μητέρα, με διαρκή ανάγκη επιβεβαίωσης, με αδυναμία να δείξει στοργή και να ασχοληθεί με τις ανάγκες των παιδιών της, γυρνάει τα πάντα προς τον εαυτό της. Το παιδί προσπαθεί συνεχώς να την ευχαριστήσει.
- Η μητέρα που φθονεί υποσκάπτοντας την επιτυχία του παιδιού.
- Η μη συναισθηματικά διαθέσιμη μητέρα, που συχνά οδηγεί το παιδί να αναλάβει ρόλο προστάτη, αναλαμβάνοντας ευθύνες άλλων σε βάρος του.
“Τα παιδιά αρχικά αγαπούν τους γονείς τους. Μεγαλώνοντας τους κρίνουν και, κάποιες φορές, τους συγχωρούν.”, Όσκαρ Ουάιλντ.
Το βίωμα κάθε ατόμου με τη μητέρα του είναι μοναδικό. Σίγουρα υπάρχουν εξαιρετικές μητέρες και άλλες που δεν έμαθαν τον κατάλληλο τρόπο να αγαπούν, να εκδηλώνουν την αγάπη τους, να κάνουν χώρο για τα παιδιά, τις ανάγκες και τις επιθυμίες τους, να συγχωρούν, να επιτρέπουν. Και ίσως όλα αυτά διότι δεν τα βίωσαν και τα στερήθηκαν από τις δικές τους μητέρες και γιαγιάδες.
Τι γίνεται όμως όταν αντιλαμβάνομαι ότι γίνομαι η μάνα μου; Αλλάζει αυτό;
Ευτυχώς η απάντηση σε αυτό είναι ένα μεγάλο ΝΑΙ! Οι δημιουργημένες από τα βιώματα σου πεποιθήσεις αλλά και οι προγονικές πεποιθήσεις καθορίζουν σε πολύ μεγάλο βαθμό αυτό που ζεις στο εδώ και τώρα μέσα στη σχέση με τη μητέρα σου.
Ευτυχώς τόσο οι πεποιθήσεις όσο και τα συναισθήματα μπορούν να αλλάζουν και αλλάζουν! Μέσα από αυτό αποκαλύπτεται και η τεράστια σημασία της θεραπείας.
Φεύγω ή συγχωρώ;
Μέσα από την ψυχοθεραπευτική διαδικασία του Theta Healing® μπορούν να δουλευτούν υποσυνείδητοι περιορισμοί – που πολλές φορές μπορεί να φτάνουν να γίνουν συνειδητοί στον καθένα μέσα από τις εκδηλώσεις της καθημερινής ζωής στη σχέση με τη μητέρα, αλλά και σε κάθε άλλο τομέα – ώστε να ανακουφιστείς εσωτερικά και εξωτερικά. Εσωτερικά κατανοώντας και απελευθερώνοντας το θυμό, την αγανάκτηση, τη στενοχώρια, την απογοήτευση, τη θλίψη, την οργή, την πικρία, την εκδικητικότητα, το μίσος. Η απελευθέρωση έρχεται όμως και εξωτερικά καθώς αλλάζοντας εσωτερικά μπορείς να αρχίζεις να παρατηρείς ότι αλλάζει και η αλληλεπίδραση σου με την ίδια τη μητέρα σου και τα λόγια, τις συμπεριφορές, τις πράξεις της. Μπορείς να δεις ότι αρχίζουν να μεταβάλλονται σημαντικά αυτά που λαμβάνεις από εκείνη καθώς και ο τρόπος που σε αντιμετωπίζει. Έρχεται δηλαδή η λύση!
Επιπλέον μπορείς να δεις πολλά πράγματα που αφορούν στην πραγματικότητα εσένα και καθρεφτίζονται μέσα από τη μητέρα σου. Συνολικά, αυτό ανακουφίζει το τώρα και σε προετοιμάζει για το δικό σου αύριο ως γονιός και ως άνθρωπος που επιτρέπει στους άλλους να αναπτύσσονται και να μεγαλώνουν δίπλα του ελεύθερα και υποστηρικτικά.
Πώς μπορεί να γίνει αυτό;
Βιώνοντας εσύ ο ίδιος/ η ίδια και καλλιεργώντας την αγάπη για τον εαυτό σου, την αναγνώριση, την αποδοχή, την υποστήριξη, τη χαρά, την απελευθέρωση, το φως! Μπορείς να σου δώσεις εσύ όσα νιώθεις πως στερήθηκες και κατόπιν να τα δώσεις απλόχερα και αβίαστα και σε κάθε άλλο σημαντικό για σένα πρόσωπο.
Ποια είναι λοιπόν η λύση για μένα;
Μόνο μέσα από το να πάρεις την απόφαση να ανακαλύψεις τι πραγματικά συμβαίνει στη σχέση με τη μητέρα σου, τότε θα μπορέσεις να μάθεις τις βαθύτερες αλήθειες σου, να κατανοήσεις τα βιώματα σου, να διαχειριστείς τον εαυτό σου και την αλληλεπίδραση σας, να συγ – χωρήσεις και να προ – χωρήσεις!
Η θεραπεία μέσα από το Theta Healing® είναι το κλειδί!
Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Holistic Life στο τεύχος Νοεμβρίου – Δεκεμβρίου 2019.
