Κατάθλιψη και Theta Healing®
Κατάθλιψη και Theta Healing®
Η κατάθλιψη αποτελεί έννοια γνωστή στο σύγχρονο άνθρωπο. Ο καθένας από εμάς έχει ακούσει τη λέξη αυτή είτε σε συζητήσεις, είτε σε αναφορές από τον κοινωνικό του κύκλο, στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης κ.λπ.
Πιθανόν να έχει περάσει και από τον ίδιο τον νου η σκέψη “Μήπως έχω κατάθλιψη;”.
Πολλές φορές η θλίψη που μπορεί να βιώνει ο καθένας μπορεί να συσχετιστεί λανθασμένα ή ακόμη και να ταυτιστεί με την έννοια της κατάθλιψης.
Για αυτόν ακριβώς το λόγο κρίνεται σκόπιμο να αναλυθούν ορισμένες έννοιες και να αποσαφηνιστούν ώστε να διευκολυνθεί η κατανόηση τους και να μπορεί ο καθένας να προσανατολιστεί καταλληλότερα προς την θεραπεία του εαυτού, εφόσον το επιλέξει.
Ποια είναι τα κύρια παράπονα των καταθλιπτικών ασθενών;
Τα κύρια παράπονα των καταθλιπτικών ασθενών σχετίζονται με το οδυνηρό αίσθημα του άγχους και της θλίψης.
Οι καταθλιπτικές διαταραχές συγκαταλέγονται στις πιο συχνά εμφανιζόμενες καταστάσεις με ποσοστό εμφάνισης 8% στην ζωή ενός ανθρώπου.
Ποιες οι κατηγορίες των καταθλιπτικών επεισοδίων;
Σε κάποια άτομα μπορεί να εμφανίζεται μονό ένα επεισόδιο διαταραχής, που διαρκεί από κάποιες εβδομάδες μέχρι μήνες, αλλά οι περισσότεροι ασθενείς αντιμετωπίζουν χρόνια, επαναλαμβανόμενα καταθλιπτικά επεισόδια. Επίσης, υπάρχει ακόμη μια υποομάδα ασθενών που πάσχουν από διπολική διαταραχή, εναλλάσσοντας μανιακά με καταθλιπτικά επεισόδια.
Ποια είναι τα συμπτώματα της κατάθλιψης;
Το καταθλιπτικό άτομο αισθάνεται μειωμένη διάθεση. Συνήθως το περιγράφει ως θλίψη, ακεφιά ή απόγνωση.
Ο καταθλιπτικός ασθενής χάνει το ενδιαφέρον για την ζωή, ελαττώνει τις αγαπημένες του δραστηριότητες. Σε ήπιες μορφές ¨προσπαθεί¨ να φάει, ¨προσπαθεί¨ να κάνει έρωτα ή ¨προσπαθεί¨ να ενασχοληθεί με κάθε δραστηριότητα.
Όσο επιδεινώνεται, ο καταθλιπτικός ασθενής γίνεται σημαντικά αδιάφορος προς τις καθημερινές του δραστηριότητες, ακόμη και σε αυτές που πρωτύτερα του προκαλούσαν ευχαρίστηση.
Το χιούμορ του φαίνεται να έχει εξαφανιστεί, παρά μόνο εάν αυτό έχει ένα κυνικό ή σαρδόνιο πέπλο.
Το άγχος είναι επίσης συχνή ψυχολογική απόκριση του καταθλιπτικού ασθενούς. Αυτό συμβαίνει υποσυνείδητα, γιατί πιστεύει ότι επίκειται κάποια απειλή προς την υγεία του.
Στην σοβαρή μορφή της κατάθλιψης, το άγχος μετατρέπεται σε απόσυρση και απάθεια. Ο ασθενής γίνεται απαθής γιατί αισθάνεται πως δεν μπορεί να βοηθήσει τον εαυτό του.
Έτσι αποσύρεται για να προστατευτεί από τα εσωτερικά του συναισθήματα (συνήθως θυμού) καθώς η αγωνία του μετατρέπεται σιγά σιγά σε οξεία απόγνωση.
Ο θυμός είναι ένα από τα προεξέχοντα συμπτώματα του συναισθήματος του και μπορεί να είναι ευθύς (γιατί θεωρεί ότι δεν είναι αγαπητός από τους άλλους) ή ύπουλα κεκαλυμμένος προσπαθώντας να κάνει και την ζωή των γύρω του δύσκολη.
Τι είδους σκέψεις μπορεί να έχει ένα καταθλιπτικό άτομο;
Το καταθλιπτικό άτομο είναι απασχολημένο με τον εαυτό του και την κακή του κατάσταση, ανησυχώντας για τις κακοτυχίες του και τις επιπτώσεις που είχαν αυτές στην ζωή του.
Σκέφτεται και ξανασκέφτεται διαρκώς το παρελθόν του και αισθάνεται μετάνοια καθώς φαντάζεται μαγικές λύσεις στα τωρινά του προβλήματα αν και νιώθει ότι έχει λιγοστές ελπίδες. Οι επανηλειμένες και μηρυκαστικές σκέψεις του γίνονται μονότονη χροιά των συζητήσεων του.
Ο ήπιος καταθλιπτικός ασθενείς μπορεί εσκεμμένα να κατευθύνει της σκέψεις του αλλού, ένας αμυντικός μηχανισμός που συναντάται στους ιδεοψυχαναγκαστικούς ασθενείς. (π.χ. Γιατί να συμβεί αυτό σε μένα Παναγιά μου ; Τι σου κάνα Χριστέ μου και με τιμωρείς έτσι; Πώς μπορώ να βγάλω από το μυαλό μου τα προβλήματα μου;) Προτάσεις που μπορεί να εναλλάσσονται ή να δημιουργούνται διαρκώς καινούριες δίχως να επιμένει σε μία.
Οι καταθλιπτικοί ασθενείς με ψυχωτικά επεισόδια μπορούν να αναπολούν μικροπεριστατικά του παρελθόντος όπου τα ανακαλούν με φόβο και ενοχή για τυχόν αντίποινα ή τιμωρία. (π.χ. Ένας μεσήλικας μπορεί να πιστεύει ότι η τοπική εφημερίδα θα δημοσιεύσει δικές του φωτογραφίες του παρελθόντος από μία επαφή που είχε όταν ήταν νέος).
Όχι μόνο το περιεχόμενο της σκέψης είναι διαταραγμένο, αλλά και οι γνωστικές λειτουργίες του εγκεφάλου είναι σοβαρά διαταραγμένες. Το σύνολο των σκέψεων του είναι σημαντικά μειωμένο, έχει μείωση λήψης πρωτοβουλιών, αποφάσεων και αυθορμητισμού, απαντάει συνήθως συνοπτικά δίχως να παρέχει νέες πληροφορίες. Όταν η κατάθλιψη είναι σοβαρή μπορεί λόγω της αδυναμίας συγκέντρωσης να έχει ακόμη και ψευδοάνοια. Η διαφοροδιάγνωση της όμως γίνεται εύκολα αφού είναι από τις λίγες αναστρέψιμες άνοιες και όταν υποχωρήσει η κατάθλιψη υποχωρεί και η άνοια.
Πώς συμπεριφέρεται ένα άτομο με κατάθλιψη;
Η βραδύτητα τόσο στην λειτουργία, όσο και στην επεξεργασία (της σκέψης) είναι χαρακτηριστικό στους καταθλιπτικούς ασθενείς. Οι κινήσεις του και οι απαντήσεις του είναι αργές ακόμη και αν βρίσκεται σε διέγερση ή είναι υπερκινητικός, η κύρια συμπεριφορά του είναι σκόπιμα μειωμένη.
Ποια τα σωματικά συμπτώματα της κατάθλιψης;
Στην κατάθλιψη όμως υπάρχουν σημαντικές αλλαγές στην φυσιολογική λειτουργία του σώματος με μειωμένο μεταβολικό ρυθμό, γαστρεντερική δυσλειτουργία, ξηροστομία και μεταβολές σε όλες τις σωματικές λειτουργίες που βρίσκονται υπό νευροορμονικό έλεγχο.
Πιο συχνά συμπτώματα είναι η αϋπνία με δυσκολία στον έναρξη του ύπνου ή αδυναμία ξυπνήματος το πρωί, η κόπωση, η μείωση της όρεξης, η δυσκοιλιότητα (αν και στα αρχική καταθλιπτιπή συνδρομή υπάρχουν διαρροϊκές κενώσεις), η μείωση της λίμπιντο, οι πονοκέφαλοι, η αυχεναλγία, η οσφυαλγία, τα διάφορα άλλα άλγη και ξηρότητα με καύσος της στοματικής κοιλότητας και συνοδή μη ευχάριστη γεύση.
Πώς διαμορφώνονται οι κοινωνικές σχέσεις ενός καταθλιπτικού ατόμου;
Ο καταθλιπτικός άνθρωπος αναζητάει την αγάπη από τους άλλους δίχως όμως να μπορεί να την ανταποδώσει και έτσι δεν μπορεί να ανταμείψει ψυχικά τον συνάνθρωπο του ή να ενισχύσει με κάποιον τρόπο την σχέση του. Επίσης μπορεί να απομονωθεί, αισθανόμενος ανίκανος να βρει άλλους ή εντοπίζοντας φίλους και συντρόφους η προσκολλημένη και αυτοπασχολούμενη συμπεριφορά του απλά να προκαλέσει την αποξένωση του.
Όσο η κατάσταση επιδεινώνεται, η ενεργητικότητα και οι επιδιώξεις του μειώνονται και ο ασθενείς τελικά αποσύρεται μη μπορώντας να συναντήσει τους οικείους του.
Ποια η σχέση ανάμεσα στη μελαγχολία και την άτυπη κατάθλιψη;
Υπάρχει μια σοβαρή καταθλιπτική συνδρομή που περιγράφεται από τους αρχαίους έλληνες ως Μελαγχολία (ετυμολογία: μαύρη χολή) κατά την οποία ο ασθενής έχει ολική απώλεια της ικανότητας για ευχαρίστηση και αξιοσημείωτες αλλαγές στις φυτικές λειτουργίες, το οποίο περιγράφεται ως ”μελαγχολική κατάθλιψη”.
Οι ασθενείς που πάσχουν από άτυπη κατάθλιψη παρουσιάζουν αντίστροφα μοτίβα φυτικών λειτουργιών. Συνήθως έχουν μακροχρόνια ευαισθησία στη διαπροσωπική απόρριψη και ως προς την διάθεση έχουν υψηλού βαθμού αντίδραση. Επίσης αντί να έχουν αϋπνία, χρειάζονται περισσότερο ύπνο και κατά την διάρκεια της νύχτας και της ημέρας, η όρεξη τους είναι αυξημένη και έχουν αύξηση σωματικού βάρους.
Ποιοι είναι μερικοί από τους παράγοντες που μπορούν να οδηγήσουν στην κατάθλιψη;
Απώλεια: Η απώλεια ενός αγαπητό αντικειμένου είναι ο συνηθέστερος προκλητικός παράγοντας της κατάθλιψης. Κάποιες φορές μπορεί να υπάρξει ένα χρονικό διάστημα ημερών, μηνών ή ακόμη ετών μεταξύ της απώλειας και της καταθλιπτικής αντίδρασης, κυρίως γιατί αυτό το άτομο ήταν σε άρνηση της απώλειας, επομένως είχε αποφύγει τις συναισθηματικές αντιδράσεις.
Σε αυτόν τον μηχανισμό βασίζονται και οι καταθλίψεις των εορτών (πχ. Οι καταθλίψεις κατά την διάρκεια των Χριστουγέννων, λόγω του συναισθήματος ότι είναι μόνοι, εγκαταλειμμένοι και αποδυναμωμένοι την ώρα που οι υπόλοιποι είναι όλοι μαζί οικογενειακά, ευτυχισμένοι.
Απειλές προς την αυτοεκτίμηση και την αυτοπεποίθηση: Ο καθένας έχει εσωτερικές ψυχικές αναπαραστάσεις σημαντικών ανθρώπων στην ζωή μας, συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού μας. Οι αναπαραστάσεις του εαυτού μας μπορεί να είναι ακριβέστατες ή σημαντικά διαστρεβλωμένες. Χρησιμοποιώντας τον όρο αυτοπεποίθηση περιγράφουμε ένα κομμάτι της αυτό-αναπαράστασης μας και πιο συγκεκριμένα την ικανότητα της προσαρμοστικής μας ικανότητας. Με άλλα λόγια αυτός που έχει αυτοπεποίθηση αντιλαμβάνεται τον εαυτό του ικανό να καλύψει τις ανάγκες του και να διασφαλίσει την επιβίωση του.
Επιτυχία: Παράδοξα κάποιος μπορεί να νοσήσει από κατάθλιψη σε αντίδραση κάποιας επιτυχίας ή επίτευξης στόχου. Η επαγγελματική προαγωγή ή οποιαδήποτε επιβράβευση που μπορεί να επιφέρει αυξημένες ευθύνες και κοινωνικό status μπορεί να οδηγήσει στην κατάθλιψη. Συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις δύο δυναμικά συναντώνται. Στο πρώτο ο ασθενής αισθάνεται ότι δεν αξίζει την επιτυχία (μολονότι είναι κοινά αποδεκτό ότι αξίζει την επιβράβευση) πιστεύοντας ότι αργότερα θα είναι ανεπαρκής για την θέση λαμβάνοντας την απόρριψη των τρίτων. Ενώ στο δεύτερο φοβάται ότι με την επιτυχία του θα έχει αντίποινα από τον κοινωνικό του περίγυρο, συσχετίζοντας υποσυνείδητα την διαμαρτυρία με την επιθετικότητα.
Ποια η σχέση της κατάθλιψης και του Theta Healing®;
Με το Theta Healing® μπορεί να εργαστεί ο καθένας ώστε να εντοπίσει και να συνειδητοποιήσει κάθε υποσυνείδητο περιορισμό (νοητική πεποίθηση) που τον μπλοκάρει και τον έχει οδηγήσει μέσα από μία σειρά επαναλαμβανόμενων βιωμάτων να βιώνει στο εδώ και στο τώρα και να αναπαράγει τα συμπτώματα της θλίψης ή της κατάθλιψης.
Μέσα από τις τεχνικές που εφαρμόζονται κατά τη θεραπευτική διαδικασία του Theta Healing® μπορεί το κάθε άτομο να απελευθερωθεί από αυτούς τους δικούς του εσωτερικούς περιορισμούς, να θεραπεύσει τα παρελθοντικά τραύματα και να βιώσει συναισθήματα λύτρωσης, ανακούφισης και ασφάλειας τα οποία θα αρχίσουν να του επιτρέπουν να θυμηθεί ή ακόμη και να γνωρίσει τι σημαίνει πραγματικά χαρά, ευτυχία, πληρότητα, ολοκλήρωση, στόχος, σκοπός, εξέλιξη, αγάπη στον εαυτό, συντροφική αγάπη, κ.λπ. .
Είναι πολύ σημαντικό να αναφερθεί ότι η διαδικασία του Theta Healing® δεν αποτελεί μια επώδυνη διαδικασία, καθώς το άτομο δεν επαναβιώνει το τραύμα που επιλύεται και θεραπεύεται κάθε φορά. Κάτι τέτοιο δεν είναι απαραίτητο και δεν συμπεριλαμβάνεται στη μέθοδο.
Υπάρχει για το κάθε άτομο ο καταλληλότερος τρόπος και η δυνατότητα να αλλάξει, να βελτιωθεί και να προχωρήσει. Το Theta Healing® μπορεί να συνεισφέρει ουσιαστικά, βαθιά και μόνιμα στη διαδικασία αυτή.
Πώς μπορεί να βοηθήσουν οι διαλογιστικές πρακτικές στην κατάθλιψη;
Ο διαλογισμός φαίνεται να είναι αντάξιος αντίπαλος των αντικαταθλιπτικών.
Ο διαλογισμός είναι το ίδιο αποτελεσματικός όπως αποκαλύπτει έρευνα που δημοσιεύτηκε στην ιατρική επιθεώρηση The Lancet.
Ερευνητές από το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης διεξήγαγαν έρευνα για να συγκρίνουν δύο θεραπείες. Πάνω από 400 εθελοντές, οι οποίοι είχαν αντιμετωπίσει τουλάχιστον 3 σοβαρά καταθλιπτικά επεισόδια, και τους είχαν χορηγηθεί αντικαταθλιπτικά ή τους είχε προταθεί να κάνουν διαλογισμό. Τα πρώτα δύο χρόνια και οι δύο θεραπείες απέδειξαν ότι είτε καθυστερούσαν είτε εξαφάνιζαν τις υποτροπές. Οι ερευνητές της μελέτης τόνισαν ότι ο διαλογισμός είναι μια καλή λύση γι΄ αυτούς που θέλουν να αποφύγουν τα αντικαταθλιπτικά.
Τέλος, πολλά νοσοκομεία της Γαλλίας έχουν υιοθετήσει αυτή την τεχνική και οι γιατροί βλέπουν τα θετικά της αποτελέσματα. Ο καθηγητής Raymund Schwan, ψυχίατρος, δηλώνει ότι ο διαλογισμός πρέπει να γίνει μια καθημερινή συνήθεια για να έχει αποτέλεσμα, όπως ακριβώς συμβαίνει και με τα αθλήματα.
Πηγές : The Psychiatric Interview in Clinical Practice by Roger A. Mackinnon (Author), Robert Michels (Author), Peter J. Buckley (Author)
Special thanks to Arif Riyanto for the photo.
